gelip geçtiğin,uğradığın sokaklarıma
kokuların mı sindi
sevecenlikle baktığın boğaza
hasretin izleri mi çizildi
kanat çırpan güvercinlerin uçuşlarında
gülücüklerin nakış nakış mı işlendi
yeditepe’nin her karışına...

savrulan nefeslerinde hayat bulan
yüreğimdeki ateşlerinin kıvılcımlarında
beni benden alan
unutulmazlığını koynuma saklarken
yokluğunun varoluşunu beklerim
gittiğin günden beri sevgili
hangi zamanlarda geleceksin de
armağan ettiğin yürek sancılarımı
dindireceksin boylu boyunca...

her günbatımında büründüğüm sensizlikte
pencere kenarında gözü yaşlı beklerken
karanlığa gömülen martı seslerinden yoksun
yeditepe’nin dipsiz kuyularında
inim inim inlerim sen diye!...

senden başka kimim var ki şu ihtiyar şehirde
beni sıcaklığınla saran kolların
ipeksi saçlarımı şevkatle okşayan ellerin
göz bebeklerimde kurt bakışların
ama sen yoksun bu sehirde!..
ağıtlara gömüldüğüm yalnızlığımda
direniş gösteremiyorum sensizliğe...

umutlarımı sırat köprüsüne bırakırken
dualarım Allah’ıma
dönüşünü beklerim sevgilim
ya da
gün ortasına karanlık düşmeden
ne olur al beni yanına..


Bahar Tülay Kıran