Bahtiyâr Vahabzade’ye nazire (Sen gettin )Şiirin hikayesini görmek için tıklayın SEN GETTİNG
Sen gettin ele bil dünya boşaldı Yaz da gegçip getti, yeri boş kaldı, Bahar üreğimi sensiz kış aldı, Men yaza vurgunam, kışı neylerem? * * Aşkımı aparıp sen getting demek, Aşksız bir göngül neyime gerek, Soyuk daşa döndü o günde ürek sinemden asılan daşı neylerem. * * Hemişe ayrıyık gece-gündüzük, Birimiz tepeyik, birimiz düzük. Üstünün kaşıyla tanınar üzük, Eğer üzük yohsa, kaşı neylerem? * * Neye yaşayıram, men neye sensiz? Ne yere bahmaram ne göğe sensiz. Men ki, kör olmuşam her şeye sensiz, Kör gözün üstünde kaşı neylerem? Seni görmeyeli gözlerim hasta Rüyayı neylerem düşü neylerem Ne rüzgâr ses verir ne gelir posta Bana yâr olmayan döşü neylerem Seni bende koyup göçünü tuttun Verdiğin sözleri hepten unuttun Yarama yâr deyip niye avuttun Sefâyı neylerem aşı neylerem Et tırnak gibiydik şimdi yabancı Yetmez mi bu derdin gayrı utancı Göğsümün üstüne birikti sancı Doluyu neylerem boşu neylerem Hasretin sinemin rebâbı oldu Yaşamak ne demek miâdım doldu Yer gök cehennemim cemâlim soldu Can dediğin kuştur kuşu neylerem __________Makberî |
……………………………………… İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
…………………………….. Saygı ve Selamlar…