EFSANE KADIN
EFSANE KADIN
Gönlümden düşmüyor; tadın yer etmiş Beni çocuk gibi ağlatan kadın Ömrüm sonbahara gelmiş de çatmış Yokluğunla hâlâ inleten kadın Nefes almak ancak seninle güzel Yaşadığım yıllar seninle özel Kavuşalım artık seninle tez el Sabır küplerimi çatlatan kadın Bendeki hayâlin melek biçimde Unutayım desem her an içimde Aklıma girmişsin sanki üçümde Bana güzel sözler söyleten kadın Görmezden gelip de aşktan yaramı Gülmeyi denesem derde çare mi Vazgeçip de gitmek bana göre mi Yıllarca yolumdan eğleten kadın Yusufoğlu deli divâne olmuş Yüzdeki çizgiler nişane olmuş Artık kavuşulmaz; efsane olmuş Gözden incileri damlatan kadın 10.09.2017 Mehmet Semercio |