Baba
Üstüne bir daha insan tanımam
Andıkça ismini solarım baba Senin gibi dürüst insan mı sanmam Allah’ına kurban olurum baba Kırk beş torunun var sana duacı Yokluğun tarifi devasız acı Gönlümü sızlatır bendeki sancı Uykuyu geceyi bölerim baba Rehber edinmişim dürüst ahlakın Fenadan uzağım Canan’a yakın Fark ediliyor gün geçmez ki farkın Kıymetin ölçülmez bilirim baba Kendi göbeğimi keserim kendim Muhammet (sav) Resulüm benim Efendim İslam’ı kuran’ı senden öğrendim Ben hep seni örnek alırım baba Engel dolu dünya denen yuvada Derede tepede dağda ovada Yağmurlu yağışlı puslu havada Yolumu sayende bulurum baba Yoksula ekmek aş mazlumlara eş Öksüzün dalıyım yetime kardeş Geceler ay gibi gündüzün güneş Hakikate ışık çalarım baba Dünyanın her derdi sancısı bende Elması zümrütü incisi bende Haksız ölenlerin acısı bende Bin doğar bin kere ölürüm baba İtibar etmedim dünya varına Tamahkâr değilim para puluna Ne kazansam verdim Allah yoluna Ekmeğimi küle belerim baba On yaşında idim hakka gidince Yüreğim pek yufka ruhum çok ince Oğlum kızım bana baba deyince Saçımı başımı yolarım baba Senin yokluğuna yanar ağlarım Hasretinle yüreğimi tığlarım Bazen nehir gibi coşar çağlarım Gırtlağıma kadar dolarım baba Gurur duyuyorum yavrun olmaktan Yüce Mevla’mızdır var eden yoktan Mustafa’yım sana duam dır Hak’tan Cenneti âlâyı dilerim baba Tüm ölmüş babaların evlatlarına hediyemdir böyle biline Mustafa Deniz |