Sustun ve kirlendi beyaz
Sustun uzun ovalara uzandı gözlerim
Esmer tenli kuşlar hüznüme kondu Sustun sözcüklerimi kesti kör bıçaklar En ıslatanı yağdı yağmurların Vaktini geçirdim çok sevdiğim eriğin üzümün En yanık türküler beni seçti radyoda Sustun çığlıklarını duydum Afrikalı çocukların Mavisini yitirmiş deniz oldum Rüzgarını yitirmiş dağ Sustun yarama tuzlu sular yürüdü Nisanıma sert şubatlar yürüdü Hayırsız çıktı bindiğim bütün gemiler Yalnızlık limanlarında unuttu beni Sustun ve kirlendi beyaz |