HÜZÜN ÇEKİYOR GÖNLÜM
Sevda ektim gönlüme, meyvesi hoş olmalı
Anlamsız şu dünyada, dert ekip biçiyorum Hasadı bolca çıkıp, ambarlar doldurmalı Her gün ıstırap çekip, kendimden geçiyorum Bu dünyanın dertleri,insanı çok yoruyor Keder, acı birleşip, dertlerim yoğuruyor Şu üç günlük dünyada, yaşamak zor oluyor Zehir edip dertleri, yudumla içiyorum Ne zaman biter bilmem, yaşadığım bu dertler Her gecenin akşamı, başlar yine nöbetler Sabıkalı kalbimde, yaşarım müebbetler Kısacık şu ömrümü, acıyla yaşıyorum İsyanım olmaz asla, Yaratanın emrine Belki de geldi ömrüm, hayatın son demine Direnmek istiyorum, kalbimin sitemine Sevgi ektim gönlüme,dert ekip biçiyorum Şükür diyorum Rab’be,beterin beteri var Şu dünyada her kulun,ayrı bir kederi var Yapılan her bir işin ,ahrette ederi var Belkide şu dünyanın,hüznünü yaşıyorum Kimse var mı dünyada,dertlere Ram olmayan Yüreğine üzüntü,elemle gam dolmayan Acılarla dolup ta,kederle yoğrulmayan Dertleri omuzlayıp,sırtımda taşıyorum Allah’ım kolaylık ver,acı çeken kullara Düşürme kullarını,sonu çıkmaz yollara Merhametin bol senin,cevap ver dualara Belkide dertlerim az, haddimi aşıyorum Senin sabrın olmazsa,parçalanır yürekler Ahrette boşa gider,Dünyada ki emekler Heba ettik boşuna, o güzelim nimetler Dua edince Rab’be, zorları aşıyorum Ayhan Kocabay 07.09.2017 |