PEMBE GİY GÜZELİM YAKIŞIR SANA

Pembe giy güzelim yakışır sana
Adında gül gibi yapışır sana
Ne kadar özledim hiç bilemezsin
Hasret yüzünde ben, yapışır sana

Sen gittin gideli kâlp kırık dökük
Yama tutmaz gönül, her yanım sökük
Eğilmezdi başım, boynumdan bükük
Gözüm iki çeşme akışır sana

Arı çiçek sanıp canın yakmasın
Açma dudağını balın akmasın
Tanrım seni nazarlardan saklasın
Sanki kâlbim şimşek çakışır sana

Aşk derdi bu başka derde benzemez
Parçalanmış kuşa kurda benzemez
Sensiz yürek hiçbir yurda bezemez
Ayın Ondördü gül yakışır sana

Şaban Aktaş
06.09.2017 - 20.37

Fotoğraf: Şaban AKTAŞ

GÖNÜL GÖZÜM GÜLÜM GÜNEŞİM BENİM

Gönül gözüm, gülüm, güneşim benim
Her türlü ışığı gözünden aldım
Ruhumun ikizi gül eşim benim
Yaşam sevincimi ben senden aldım

Sen olmasan bu dünyanın tadı yok
Her şey tanımsızlık, şey’in adı yok
Varlığımın sensiz bir milâdı yok
Mil çektin gözüme sende kör oldum

Aşk ile perdeler bir bir açıldı
Gönül aynasına sırlar saçıldı
Yıldızlar gözünde tek tek geçildi
Her türlü âlemi ben sende buldum

Göğün ötesine gittim de geldim
Bütün sınırları aşk ile deldim
Senin ile tüm evrene bedeldim
Her şeyi külliyen tek sende buldum

Hakikat sırrını çözen erenler
Aşkın ateşine gönül verenler
Cennetin bağını gözde görenler
Maddeyi mânâyı bedende buldum

Güle diken oldum, arısına bal
Gül yüzünde ben’dim, sarmaşık bir dal
Bir Yunus gibi, bir Pir Sultan Abdal
Gönül ahengimi erende buldum

Aşık Aktaş gülü delice sevdi
Dertli bülbül seher yelice sevdi
Aşkın ile dolu bir efsaneydi
Masalı gerçeği ben sende buldum

Şaban Aktaş
06.09.2017 - 12.15

Fotoğraf: Şaban AKTAŞ

GÖZ GÖNÜL GÜL GÜNEŞ BAĞI

Gözünden gönlümü bürüyen ışık
Gözün bebeğinde dondurdu beni
Gün gibi beynimde yürüyen ışık
Güneş g/öbeğinde yandırdı beni

Gözünün bebeği gönlümün bağı
Güneşin göbeği aşk yanardağı
Güneşten de sıcak gönül o/dağı
Güneşi deldirip indirdi beni

Gül yüzünde senin ay ile güneş
Gözlerinin feri kâlple gönüldeş
Güneşli gözlerin kor/ona ateş
Gül yüzün küllere döndürdü beni

Gül ile başlayıp güneşte biten
Gülce bakışındır gönülde tüten
Günle boyun eğip sonsuzu tutan
Gözlerin sevdayla yandırdı beni

Girmez kâlbe ay yüzünden başka gül
Gördüğüm ilk anda tutuştu gönül
Görmese miyidim bütün ömrüm kül
Güneşin yandırıp döndürdü beni

Gözlerinde durdu zamanla mekan
Gittin gelmez oldun özlemdi yakan
Gönüldü sevdayla güneşe çıkan
Gözlerin her yöne döndürdü beni

Gözler ki deryayı içinde taşır
Gökte Karadelik’lere ulaşır
Görünen her şeyi aşkla paylaşır
Gözün en yükseğe kondurdu beni

Gönül yücelere kondurdu beni

Şaban Aktaş
05.09.2017 - 22.32

GÜL VE GELİNCİK

Hani benim uçan atım, Pegasus’um
Ben ne kanatsız ne de kolsuzum
Sen gittin gideli yalnız gülsüzüm
Gelincikler gönül eğledi bana

Az gittim uz gittim hep doludizgin
Yoruldu yüreğim kendinden bezgin
Yediğim lokmayı ümüğe dizdin
Gırtlaktan kördüğüm bağladı bana

Kan kırmızı gelinciği lâlesi
Ay doğar akşamdan hüzün halesi
Hiç gözümden gitmez gözün elâsı
Seherde gül bülbül ağladı bana

Ötme bülbül ötme nere gideyim
Her sabah gülümü dert mi edeyim
Gülsüz bu dünyayı terk mi edeyim
Ölümden beter kor dağladı bana

Gelincikler açar kırda bayırda
Papatya gün yüzün çimen çayırda
Aktaş dağı taşı gezer uyur da
Yaban güllerini bağladı sana

Şaban Aktaş
06.09.2017 - 15.35

.GERÇEĞİ KORKMADAN SÖYLE!

Gerçeği korkmadan yazmak gerekir
Karanlıktan bize fayda hayır yok
Hileli oyunu bozmak gerekir
Zar tutan sağ elden fayda hayır yok!

Her şey aklımdayken lâdes olur mu
Bilen kötülüğe alet olur mu
Hep soygun hep vurgun adet olur mu
Halkı soyan elden fayda hayır yok!

Ha bir karayılan ha kara haber
Karacahil yollar mezara gider
Seza’rın hakkını gel Sezar’a ver
Yalanan o elden fayda hayır yok!

Gelin de şu rezalete bir bakın
Beş kişiden üçü aç sefil halkın
Topla kurban olam başına aklın
Karacahillerden fayda hayır yok!

Karçarşaf cübbe neyin nesidir
Başındaki takke kimin fesidir
Çağdaşlıksa Atatürkün sesidir
Şeyhinden pirinden fayda hayır yok!

Bu yüzyılda yüzden fazla tarikat
Yalancı medyada sözle tahrifat
Bilimin yolunda gerçek hakikat
Aktaş yobazlardan fayda hayır yok!

Şaban Aktaş
06. 09.2017 - 13.46

Fotoğraf: Şaban Aktaş

PROVOKATÖR

Bir ölüye bakar gibi baktım
Sıradağların sırtında
Sallanarak batan güne...

Bu sevimli güleryüzlü yaratıķ
Öyle alıştırdı ki kendine
İnanmıyoruz artık
Onun her akşam ölüp
Dağların ardına gömüldüğüne;
Sen ben uykudayken
O dirilir yine
Huyudur ezeldenberi
Geceleyin mogta
Sabahleyin hortlak!..

Sabah, akşam şarabi rengiyle
Ateşler içinde yanıyor
Gören herkes onu
Hüzün provokatörü sanıyor!

Şaban Aktaş
06.09.2017