1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1204
Okunma
Kendini öldürüyor bütün şiir’ler
bu rüzgar, bu ay, bu aşk kokan sabah
dilimde kendimden sakladığım kendim
sığınıyorum çocuksu tanrı gölgesine
-ve ben oluyorum
hani yoktan gelen ben
hani işte sakladığım kendimi
bir buluta ve ordan kendime
çok şiir değil bu
biraz ağır deprasyon
biraz kendini kurtarmak
biraz daha biraz
sonrası hep sağanak
düşlerde bir yalnızlık
düşlerde bir isyan
ağlamaklı sükut
çıldırmanın eşiğinde cinnet
varolmanın hazin senaryosu
kağıttan bir gemi misali
gölgesiz ölülerin ahı
güzel bir günbatımında
güzel bir sarhoşluk
işte böyle yazacak birileri
arkamdan diyorum
ben ölünce
ağlayan gemilere ....
5.0
100% (9)
Cevap Yaz