Bozkır Martısı
Hatırla sonbaharın ilk gününü
Martının unuttuğu dünü Atılan kördüğümü Yara bere içinde avuçların Kınsız bıçaktı kesen bana anlattığın Hayaliyle aldandığın Bir benmişim anladım Bakışların hatırımdayken nasıl unuturum seni Islatarak geçtiğin yolları gördükçe Sana ulaşmak ne haddime Beklenendi ıhlamurun açması Ağzıyla su taşırken martı Bozkıra kar yağdı Böylece kesildi kanat sesleri Düşürdü kelimeleri Doğacak Şiir’in annesi |
Kalemin susmasın
____________________________________Selamlar