Gönül Yarası
Fersiz yanar gariplerin çırası
Söyle şimdi hangi derdin sırası Kangrene döndü gönül yarası İçerim sızlıyor diyemiyorum Olsada her günüm her anım zulüm Dökülsün yaprağım kurusun gülüm Ecel el atıp da gelmeden ölüm Seni el yerine koyamıyorum Kurban edemezssin emlik kuzuyu Armağan gönderdi dinmez sızıyı Kadir mevlam böyle yazmış yazıyı Kaderim diyerek cayamıyorum Ömür merdiveni kırka dayandı Gönül bağım al kanlara boyandı Uyuyan dertlerim bir bir uyandı Sürü çoğaldıkça sayamıyorum Yıldızlar düşüyor saçıma tel tel Yanar dağ gibiyim nerden bilsin el Havada bulut yok çağlar coşar sel Güneşi balçıkla sıvamıyorum Kul Garib’im kader bizede gülse Sinemdeki derdi azıcık bölse Huzur kapımızı bir defa çalsa Sağır kulaklarım duyamıyorum Emine Çerçi |
.......................................................................................MONTAİGNE
..................................................... Sonsuz Saygılar..