YOK YOK !
İstemem ben rahat, başka dar iken,
Huzur mu battı ki, gül varken diken. Yok yok istemem ben, vicdanım kalkar, Geçiştirmek ister, yürekler yakar. Bu kaçıncı sefer, vicdana sormak, Yüz, el avuçlarda, devamlı yormak. Yok yok istemem ben, içim rahatsız, Kadere yön verilir, yoktur bahtsız. Doğru ne ise o, başka ne denir, Susmak dilsiz şeytan, yüz ele verir. Yok yok istemem ben, dürter içgüdüm, Dökülür cümleler, gider kördüğüm. Dokuz köyden kovul, kıyamet kopsa, Hakkın yerini bul, anlar O oysa. Yok yok istemem ben, ne bilem işte, Ben bunu söylerim, hayır bu işte. İrfan Yıldırım Çevik |
Selâm ve Duâ ile...