İnsan Olmasa
İnsan Olmasa
Kim çeker dünyanın kahır yükünü Her derde alışık insan olmasa Sırtına vurup ta dertten çıkını Kim taşır dolaşık insan olmasa Dağ delip tepeden suyu doldurur En sapa çöllerden yolu buldurur Deniz derya demez, kökü daldırır Fezaya kim çıkar insan olmasa Tekerleği buldu, başladı milat Arabalar yaptı, ekledi sanat Uçağa döndürdü takınca kanat Yollar kısalır mı insan olmasa Çölün ortasına kazmayı vurdu Derine indikçe, petrolü buldu Bitmez gibi geldi sattı kudurdu Tamahı kim eder insan olmasa Yer lazım diyerek kesti ormanı Aklına yatmadı “kesme” fermanı Kestikçe kesildi, yurdun dermanı Baltayı kim yapar insan olmasa Betondan yapılar kerpici yıktı Katlar yetmedikçe üstüne çıktı Bazen yeri kazıp, içine aktı Çukura kim dolar insan olmasa Bazen isyan etti, “ve-bil kader”e İsyanı ters tepti, döndü kedere Kısaldıkça eyvah, yandı ömüre Ateşe kim dalar insan olmasa Hepsi böyle değil, değil insanın Karıncayı ezmez acıtmaz canın Bazen arkadaşın, bazen cananın Cennete kim girer insan olmasa Veren Allah ama büyüten insan İnsana insanlık öğreten insan Her yaşta dert çeken, sabreden insan İnsanı kim çeker insan olmasa Konuşup anlaşmak, mahsustur ona Kavgayla iş görmek, bahistir buna Kalem tutmaz ise, yakışır kazma Mezarı kim kazar insan olmasa 06/05/2008 Necati ŞİMŞEK Ankara |