KUTUP YILDIZI
Bakışların
Yitip gitmişliğe esir Gözlerin Acemi bir ressamın Renksiz tablosundan çıkmış Başı boş zamanlardan Kopup gelmiş gibiydi Gözlerinin ardına gizlenmiş Buz kesmişlik içinde Kutup yıldızı sandım Kal diyen sesini duymadım Git diyen sözüne de şahit olmadım Küllenmiş bakışların tutsaklığı içinde Kutup yıldızınca uzaktın Varlığınca soğuk Bakışlarınca sönük Üşüdüm çok üşüdüm.. Donuk cümlelerle son sözü söyliyemedim Yürüdüm yürüdüm gittim.... Necip KAHRAMAN |