Kime ne söylenir, kalbi olmazsa sukut edilir!Yalnızdım sakince adımlıyordum öylesine Ayaklarımın, götüreceğini bilmediğim yere Hasretiyle, halimi demlediğim bir güzelliğe Senden kalan son izleri bulacağım ümidiyle O an çay yudumluyorduk senin güzelliğinde Telaş içinde dönünce çay döküldü üzerime Fark ettiğin an gayretin artıyordu her zaman Yanakların kızarmıştı gözlerin şakın bakmıştı Ne kadar çaba göstersem hiç ikna olmuyordun Belki utanıyordun fakat halimde çok üzüyordun Dökülse ne olacak nihayetinde suyla yıkanacak Sende arta kalan zaman her zaman koklanacak Bak şimdilerde sen yoksun, kokun hiç gelmiyor Muhabbet ikliminde alınan o nefesler haz veriyor Sensiz ne bahar, ne hazan gönle sürur vermiyor Bade içilmiyor, yürek sızlıyor şarkılar eşlik ediyor Rüzgâr hıçkırıyor dalgalar mahzunca sesini arıyor Kuşlar yalnızlığımı devran ederek aşiyanı özlüyor Yalçın kayalar kuş bakışlarıyla sineye sabır diliyor Halde bir takat kalmıyor, hicran her yanımı sarıyor Mustafa CİLASUN |