HER MEVSİMDEBen her mevsimde ayrı ayrı Kaybolurum. Bahara vurur dallarım Sarıda kızılcık, Beyazda kiraz, Pembede kaysı Kırmızıda narçiçeği olurum. Uzamaz gün dönümleri Gün geçtikçe kendimi meyveye vururum. Dayarım anlımı Güneşe Ala döner iki yanağım, Her ter damlasında Mendiller ıslatırım. Denizler kıyılara küser Kıyılar kumdaki ayak izlerine. Martı kanadında özgürlüğü, Mavide yaşamın özüne erişirim. Hazan rüzgarlarında hastadır gönlüm Veda şarkıları söyler Göçmen kuşlar. Her sallanışta yaprak altında kalır Damarlarım. Suyu çekilmiş dallarıma salıncak kurar çocuklar El ele tutuşmuş sevdalıları karşılarım. Toroslarda beyaza döner yüzüm Yükseklerden ovaya iner, Vururum bulutları Islık çalan çocukların peşinden Kızak çekerim. Ne yüreğim gam çeker, ne üşür parmaklarım. Yanarken çam kütükleri İsli ocaklarda Gelirim sana, yaslarım başımı göğsüne Ten kokusunda rüyalarda kaybolurum. Ertürk DEMİRCİ |