SİTEM
SİTEM
Sabahları ılık nefesin dokunurdu tenime... Yanımda olmadığında yanar can evim hasretinden, Kaş düşürmen ne ki .... Sen yüreğimin tenha köşelerinde öldün ya. Beyaz narin gelincik dansına dururduk, Su kenarlarında hatırlasana. Soluk hava gri bulutlar şimşekler çaksa da gölgemize, Son dem nergiz , papatyalar toplardık elimize. Aşk-ı Hüveydaydı ince lisanımızda . Bir dem geceye kalsa da öfkemiz Seherin bembeyaz bulutlarıyla uyanırdı neşemiz. Ahtı vefamız büyüktü hani Bir milyon mum yaktım . Neden arıyorum zifiri karanlık da yüzünü? Sen mevsim misin yılda bir kere mi gelecektin yazıma? Ayzıt gibi süt gölünden güzellik üfledin yüzüme. Bir gülüşün lütuf mu? Yoksa ihanet mi? Hangi maskeli baloda, Viranede bulacağım seni. Artık deli rüzgarlara yasladım kendimi. |