Annem
Annem sen gidince gün doğmuyor güneş açmıyormuş
Artık bayramların da sensiz tadı olmuyormuş Evimiz ısınmıyor evde de durulmuyormuş. Odalara sığamıyormuşsun Gökyüzü dahi yetmiyormuş Annem sensiz sofralarda hep gözyaşı içiliyormuş. Mezarlık mesken oluyor evin bir ise iki oluyormuş Annem toprak sen kokuyormuşsun gül senin kokunmuş Anlatamıyormuşsun kimselere yokluğunda insanın ciğeri yanıyormuş. Dilin sessiz yüreğinde kelimeler cirit atıyormuş. Saçlarına belki ilk defa aklar düşüyormuş. Ben daha küçüğüm annem kucağın cennet kokuyormuş Sen gidince yüreğim sızlıyor evladın yüreği yetim kalıyormuş İnsan anasını kaybedince anlıyormuş büyümeden yaşlanıyormuş |