ben öldüm ya
bir parça
ellerin öldü senin
çekildi
düştü
tuttuğun mavilikler
soğudu çoktan
değdiğin ten


düştü sessizce
elinden kalem
kağıt
sarardı
uçtu kanatsız
sözcüklere sığınmış
sevi


ben öldüm ya
ayakların öldü en çok
çıkmaz sokaklara varan
kaygılar taşırdı
yarınlara
patikalarda
ağaç gölgeleri demlenirdi
bizden
mevsimsiz izler kalırdı

ben öldüm ya
senin
gözlerin öldü en çok
bir koca dağa yaslanırdı
akça bulutlar
bir bitimsiz yola düşerdi
mitler
bir öykü
bir şiir
çokluk bir masal süzülürdü
bakışlarından

ben öldüm ya
kurudu
sende çiçeklenen ağaçlar
mevsimler öldü
çoktan kurudu
akağında sular


ben öldüm ya
kapandı kapılar


ben öldüm ya
en çok sen öldün
şiirlerde
en çok sen
şarkılarda

ben öldüm ya
öldü dar vakitler
şarkıya değen diller


ben öldüm ya
ben...



18/08/2017
tmolos