Yürürsem mi ZamansızlığımaYürüsem mi zamanın içinde çıkarak zamansızlığıma Bir çığlık duysam yüreğimden kopan yar aşkına Alır götürür sürekler mi yârin peşinde Yoksa bırakır mı ben Araf’ta bir başıma Gözlerimde kanlı yaşlarımı tek başına dökerken Ey harap olmuş gönlüm neden harap gezersin Nazlı yâr içine girecek neden dünden betersin Yollar yok olsa önümde uçsam kanatlanarak Kırılmasa kanatlarım yârden ayrı olduğum zamanlarda Uçurur mu kanatlarım kırık çöllerde vahalarda Ulaştırır mı bilmem bu halimle o yâre Ey harap olmuş gönlüm neden harap gezersin Nazlı yâr içine girecek gülüşünle neden onu beklemezsin Düştüğün kuyunun dibini gör Kör olmasana çıkmak için ölmeyi bekleme Aydınlığın arkanda sana destek olur az gayret etsene Bekleyen yârin var onu bekletme haydi çıksana görsene Ey harap olmuş gönlüm neden harap gezersin Nazlı yâr içine girecek neden hoş geldin gülüm demezsin Sessizce bir uğultudur zaman Duymazsan olmaz duymalısın aman harlı gözlerinle Har bir ateştir aydınlatır sızlatmaz gönlünü anlarsın Anlamazda varmazsan neden insanım diye yaşarsın Ey harap olmuş gönlüm neden harap gezersin Nazlı yâr içine girecek neden güllerini ekmezsin Şimdi gülmeyeceksen ne zaman o yâre güleceksin Ölümle gidince mi seni seviyorum canım diyeceksin lal olan dilinle Gök kubbede asılı dursun o aşkın nazlı yâr ile sen giderken Serin serin eser serinletir mezarını baharda esen rüzgâr gibi Ey harap olmuş gönlüm neden harap gezersin Nazlı yâr içine girecek neden seviyorum seni sözünü söylemezsin Âşık Gülveren |