İNSANLIK
İNSANLIK
Zorla yürüyen bir ihtiyar kişi Sanki hiç yerine koydular onu Vardı hastaneye beklerken ilgi Derdini sormadan savdılar onu Lokantaya girdi acıkmıştı çok Bekledi garsonu ilgilenen yok "Evladim" demişti "bir de bana bak" Taam ettirmeden kovdular onu Deniz kıyısında banka oturdu Dinmez açlığına mecal yetirdi İt puşt takımından biri götürdü Parasını alıp dövdüler onu Yeri yok yatmaya kubura girdi Ölmüşlere içten bir selam verdi Insan olmaktı ki onun tek derdi Eceli bilenler sevdiler onu Uğur yangınlarda hepsin biliyor Insanca yaşamak ağır geliyor Biçare ihtiyar orda ölüyor Çok diye dünyadan kovdular onu 17-08-2017 Uğur UKUT |
Kutlu yüce dileklerimle…
Çok çok Beğendim…
……………..…………………. Saygı ve Selamlar…