SÜRGÜN
Eski bir kente sürgün oldum hep
Yurtsuz kaldım bu yüzden bir rüzgar gibi Takılıp uzun yağmurların peşine Mayın döşeli yollardan geçtim Şimdi kesildi yine biletim o eski kente Geceler uzadı üşüdü kuşlar şarkılar bitti Puslu bir aynada büyüttüm puslu düşlerimi Hüzün ve keder kardeş gibiydi Geceler uzundu kapılar kilitli Sensizlik upuzun bir takvimdi Sığınacak bir yerim yoktu Yoktu gidecek bir yerim Gözlerinin kuytusuna sığındım Orada saklıydı dünyanın en güzel hazineleri Bir ömür yetmezdi anladım Yazmak için yokluğunda çektiğim çileleri |
Hicri ‘nin ‘’bir ömür yetmez anladım,
Yazmak için bütün senleri ‘’
dizelerini hatırlattı bana.
Kaleminiz daim olsun şairim, saygılar.