keşke
içimizden gelenler
gelip geçmeden içimizden
alıp götürseydi bizi
ikimizi birden..


keşke sözümüz
söz kesip özümüzle
iki dudak arasından
sızarken boşluğa
düşmeseydik böyle
ne kalpten
ne de gözden


keşke
kaybolan
sadece zaman olsaydı
ve yitirdiğimiz inancın yerine koyacak
umut olsaydı keşke


sen,
hesapta yokken çıktın karşıma
bir kitabın özeti ezberimdeyken
mes ul kıldığın kalbin
kıblesi oldun birden


ne cehennemde yanıp
ne hakkını vermişken
vaat ettiğin cennetten


kovulmak pahasına girmek midir ateşten tahtının
düş kurutan bahtına


keşke her hak
hakkı olandan hesap sorsa

ve keşke

keşke ile başlayan hiçbir söz..kurulmasa keşke

sebebini arayan
sorular
cirit atıyor aklımın odalarında

kim bilir

birden bire bir şey olur yine
yeniden
her şeyi kendisiyle çarpıp

yok eder

senden sonra

Ondan önce..