ÖLÜMAşk ile yoğrulmuşum, Malı mülkü neyleyim. Küçüldün dünya bende, Seni bir hiç eylerim. Doğan ölür, gelen gider, Geride hep, hüzün hasret. Canlar yoğrulur durur, Alır gönlü kasvet. Bir yolcuyuz kervanda, Ölenin ardında diller lal. Döküldü yapraklar bir bir, Çınar devrildi bak hazal. Neylersin ki dünyayı, "İki kapılı bir han," Hayat doluydu şu mevta, Aha, şurada yatan. Hani der ya alim, Allah de yürekten, Gerisi boş, fani, Kaçamazsın felekten. Başım önde eğik, Okunurken selalar, Derdin O olsun gardaş! Gelmeden belalar. Ölenin ardından el açıp, Fatiha zamanı, Gelir elbet, gelir ölüm, Verirler selanı. İrfan Yıldırım Çevik |
Çok Beğendim…
………………………………………. Saygı ve Selamlar…