sürgün
gördüğüm günden beri aktı gönül haneme
hayalimde kirpiğin batar durur sineme onlarsız boş başağım dolu vurur taneme gözlerin buğdayımdır gözlerin bereketim hem okuduğumdadır ve hem de yazdığımda bir deli rüzgarım ben eserim kızdığımda sinir harbinden çıkıp yorulup sızdığımda gözlerin uslanışım gözlerin nezaketim süzülmesi çözüyor dizlerimin bağını elim kolum şaşırır bak solunu sağını bir gülüşü eritir yüreğimin yağını gözlerin akla zarar gözlerin rekaketim kızgın ise nazarın say ki ölüm nedenim canda kusur arayıp hep eziyet edenim öylesine sarsılır sendeler ki bedenim gözlerin sebebimdir gözlerin felaketim bakışıyla dağıldım sonra düzgün edildim varken mutlu kılınıp yokken üzgün edildim kaybedince onları sanki sürgün edildim gözlerin ana yurdum gözlerin memleketim rekaket=kekemelik beyazmelek/07.08.2017 |
Selam ve saygılarımla