Üstü başı hep dağınık,
Saç sakal birbirine karışık.
Az konuşur çok düşünür,
Çok dostu yok bilinir.

Gizlemiştir uzun kaşları,
Gözlerindeki keskin bakışları.
Uzak durur insanlara,
Galiba tek dostu sigara.

Kölesi olmamış paranın,
Değeri yok ona şöhretin.
Makam teklif etme boşuna,
Kravat takmaz boynuna.

Ayakkabıları hep boyasız,
Sözleri içten sadece cilasız.
Neden çok az uyur geceleri,
Konuşurken sayılır heceleri.

Konuşunca ilgi ile dinlenir,
Sözlerinin değeri bilinir.
Doğru söyledikçe sevilir,
Çünkü yanlışları eleştirir.

Gece gündüz kitap okur,
Bilinmez neler düşünür.
Bir bakarsın Aristo Platon,
Bir bakarsın sanki Newton.

Kibir onda hiç bulunmaz,
Ama başı da yere eğilmez.
Beğendirmeye hiç çalışmaz.
Eleştirenlere hep şaşırmaz.

Bilgili insana hemen yanaşır,
Boş konuşandan uzaklaşır.
Kalabalıklarda yok gibidir,
Konuşursa eğer,hemen sivrilir.

Bir hiç mi olmak kalabalıkta,
Bilgelik galiba yalnızlıkta.
Sürü ile giden hep sürülür,
Bilge insan yalnız düşünür.