Anam
Mutlu bir çekirdek aileydik. Ölüm virüsü girdi aileme. Önce en küçüğümüzü, kardeşimi Serdar’rımı aldı 2001 yılında. Rabbim bana acı verdi yaz dedi var olan ses. Yazdım dedim Rabbim bir daha yazdırma. Durmadı virüs, doymamıştı hızla tükenen yıllar içinde Babamı aldı yıl 2008 e gelince. Ne acıydı Ya Rabbim, ardımdaki duvar göçtü benle birlikte. Üfledi yanan yüreğime, seslendi Rabbim yaz dedi. Dedim; Rabbim nedir bu, yazdırma bana bir daha.
Dedi ki; isyan yok ya kul, kendine gel ben verdim ben alıyorum… Sarıldık, ağlaştık geride kalanlar babamıza, kenetlendik anamıza... oğullar, gelinler, torunlar, alışmaya çalıştık yeni düzen Yetim hayatımıza. Durmadı, doymadı ölüm denen virüs, hızla tüketti yılları vardı geldi 2017 yılının Temmuz ayının dokuzuncu gününe. İki gün önce ayrılmıştı anam evimden. Kardeşim İbrahim götürdü yazlığına. Severdi orada denizi seyreylemeyi. Yürüdü kapımdan eyvallah oğul helal et hakkını dedi. Sen helal et anam ak sütünü demiştim. Gitti anam, dönüşü el üstünde oldu kara toprağa.Öksüz kalmıştım artık bu dünyada. Yanmıştım yeniden, yıkılmıştım bedenden. Nasıl bir acıymış sönsün alevi diye akıttım gözümden yaşı, faydasızdı faydasız. Fırat’ı, Dicle’yi, Kızıl ırmağı çevirseler yanan yüreğe kar etmez yangını söndürmeye… Dedim anam buraya mı getireceğim sabahları taze ekmeğini okşarken usulca toprağını… Var olan ses yine üfledi acıyı yüreğime yaz dedi. Rabbim dedim hani son olsun istemiştim neden verdin kaleme bu acıyı. Yaz dedi kulum yaz, hayat devam ediyor. Sen kendine göre planlar yapma sen yaptıkça yarına plan, ben tebessüm ederim yukarıdan. Planı ben yaparım. Ateşi verdiysem suyu da verdim sana. Dedi yaz yaz ki yüreğinin ateşi çıksın kaleminin ucunda… Son arzumdur Rabbim yazdırma bir daha. Yemin olsun takatim kalmadı, yazamaz kalem, bu yangından çıkamaz bu yaşlı yürek... Son dileğim Rabbim; önce beni al huzuruna, gösterme bana bir acı daha.. Ve son olsun diyen arzum ile yazdı var olan sesin hükmüne uyan kalem dedi ki_____________feryat figan yürekle______ Anam Dün kapına geldim yüreğim yandı Gülen gül cemalin yoktu be anam Dilim boş odada adını andı Yokluğun kalbime oktu be anam Sensiz bu Dünyada yaşam boş artık Gözümde kurumaz akan yaş artık Öksüz bıraktığın kalbim taş artık Yokluğun oğlunu yıktı be anam Hoş sohbetti dilin nasihat verdin Hakkın yolu birdir şaşmayın derdin Kimseyi üzmeden rahmete erdin Yokluğun içimi yaktı be anam Misaller verirdin hayra delalet Rahmete erişin bana kıyamet Kimse bu öksüze etmez merhamet Yokluğun gözümden aktı be anam Böyle acının ne koysam adını Hep sende bulurdum sevgi tadını Dilimden düşürmem senin yâdını Yokluğun yüzüme baktı be anam Nedendi bu gidiş neden bu veda İstesen ederdim ömrümden feda Ömer’im deyişin kulakta seda Yokluğun bağrıma çöktü be anam… 30.07.2017 03.00-İZMİR(2) Ömer Sabri Kurşun |
Gönül dostu; okurken düşündüren duygu dolu çok güzel şiirler…
…………………………….. Saygı ve Selamlar…