KÜÇÜK DUYARLIKLARIN ŞİİR(LER)İ-III
11. TECÂHÜLİÂRİF
bilirdi de bilmezlikten gelirdi aşk’ın ne olduğunu sevmese yük olurdu yaşamak görürdü sevse âşıkların kâğıtlardan daha erken solduğunu (*) BirNokta, Mart 2017, Sayı 182 12. KURŞUNSA SÖZ YERİNDE esenliğim oy dinginliğim sizin yıpranmamış havsalanızdan her kasırga öncesi eksiksiz taşırırım kendimi öylesine tenhâ gitmelerdeyim daha eski denizlerin ucuna gelmelerdeyim: vurgun ivedi yoksul yazılamamış mektuplara şaşırıyorum hâlâ -bu benim bitimsiz kadersizliğim- kurşunsa söz yerinde ey akşamlar, sokakların ilkel ağzı meğer ne çok severmişim yalnızlığımı 13. TUT Kİ tut ki yaşamak yanım depreşmiş yeniden üzüm salkımlarına tut ki serçeler tünemiş lîme lîme edilmiş bir yüreği okşarken içimin ücrâ köşelerine tut ki gülüşün gelmiş nasıl yükseltirim bilsen bayrağını sevdamızın ikimiz aynı sevincin ocağına yürürüz muzaffer iki yürekle yürürüz o zaman 14. VAY! menevişli bir sevdanın suyunu içerek geldim kapına vay! yüreği yaralım gözlerinin buğusunu almaya murâdına kurşun sıkanı bulmaya vay! ayrılığı belâlım 15. ÖZELEŞTİRİ ne vakit gözlemlesem sarmaşıkları aşkımdan utanırım bir pişmanlık katmanı çöker gönlüme yalım yalım yanarım bitiremem başladığım türküyü tâze toprak kokusu bile belâ olur sataşmak gelir içimden yağan yağmura sapıtırım |