SENSİZLİĞE MAHKUM ETMEyüreğim kırılır ertelenir düşlerim belli etmesem de zorakidir gülüşlerim yüzümdeki çizgiler geçen yılların izleri her bir çizgide ne acılar gizlidir erteledim tüm hayallerimi rafa kaldırdım yaşanmamış yarınları mı ağır aksak adımlarla yürüyorum yanıp sönen sokak lambası ışıkları altında arada duraksıyorum bir köşeden çıkacakmışsın gibi sigaramdan bir nefes çekiyorum aldığım her nefeste seni soluyorum yokluğun bir tokat gibi vuruyor seni görmek istiyor duymak istiyorum sesini yürüdüğüm sokaklar sessiz ve sensiz bir korku tüneli gibi bomboş tıpkı yüreğim gibi çaresiz ve anlamsız oysa seninle ne hayallerimiz vardı aklımızın bir köşesinde gerçekleşmese de seni öyle çok sevdim ki yokluğunda sürecek hep bu yürüyüşlerim hasır altı olmayacak düşlerim beni öyle çok etkiledin ki bak hala titriyor ellerim meğer yüreğimde ki fırtınanın sebebi hala anlamadın mı senmişsin bebeğim bana sevmeyi sevilmeyi öğreten hayatımda çok özel birisin seni öyle çok seveceğim ki ayakların yerden kesilecek geri dönmek istemeyeceksin mutluluk aşkımızın adı olacak söylenecek dilden dile sabahın ilk ışıkları vurduğunda odama senin kokun dolacak sıcak bir buse kondurup dudaklarına seni sevdiğimi haykıracağım kulaklarına ... Refik 01 . 08 . 2017 İstanbul |