ELİF
astı yuzünü sokağın başına bir kadın
Nikah tazeleyen Kırk yıllık yılanken keramet İki dİş arasında çiğnenir eti çürür yedi cihan sürülür de Elif ,yar olur susar Ah Elif Saçları rüzgarın kıyamadığı Sırtı hamal Er kişiye dayamış! elleri kambur elleri yaşlı, yorgun aş eder çevirir çeker baş eder de Elif yer olur susar Ah Yıllanmış sözler dudaklarında çatlarken tutulduğu yağmurların azizesi Elif Daha ne kadar oyulur yanakların tuzla Salıversen kendini bulutlara Hicazda neşe Rast ’da kahkaha Kulakta güz senfonileri yükselmese daha .. Sen aglarken Minyatür bir yazı düştü bak üçüncü sayfaya "Sokağın başına asıldı güneş Aynı darağacında bir kadın yüzüyle.." Songül Eski (şiar) |
sen ağlama ben ölürüm
bin kere ölürüm
eğilme rüzgara
ah elif
kıyamam sana...
müthiş dizelerdi şiar
sevgiler