YOKLUĞUNU YOKLUĞUMA AMANET EDİYORUM...
umudumu kaybettim ardından,
ardından kalan hatıralarını saklıyorum, sensizliği saydığım vakitlerde yok oluyorum, dermanı olmayan ölüme sürüyorum ömrümü, kanadı kırık kuşlar gibiyim, ne bir haber var gidişinin ardından nede bir ses, uykularımı bölüyor yokluğun, her sabah sensizliğe uyanıyorum, kahvaltılarım eksik,çayım yarım, sol yanım eksik,ben eksiğim, yokluğunda her şey eksik işte, sen gibi herkes terk etti beni, kuşların,kedin,köpeğin, artık her sabah hayalinle oturuyorum sofraya, o bana bakıyor ben yokluğuna ağlıyorum, gözyaşlarımı silmek istiyor dokunma diyorum, o sadece sensizliğin de eriyen bedenimi izliyor, hani o yeşil elbisen vardı ya, sen onu giderken unutmuşsun, ben her sabah onunla uyanıyorum, geceleri onunla uykuya dalıyorum, sen yoksun içinde biliyorum, ama kokun sinmiş üzerine, yatak örtüleri hala aynı yıkayamadım, kokun gitmesin diye, ben yalnızlığına yanıyorum,yalnızlığına ağlıyorum, gözlerim de görmüyor artık, ellerim buz tutuyor yokluğunda, lokmalarım boğazımda düğümleniyor, en eski şarkıları dinliyorum, hepsinde adın geçiyor dayanamıyorum, televizyonda hep ölüm haberleri, suskun suskun bekliyorum ertesi günleri, adını duymadıkça bir ohhh! çekiyorum, içim huzur buluyor azda olsa, şimdi kimler yanında bilmiyorum, hangi gönüllere misafir olduğunu bilmiyorum, ben senden sonra hep kiracı oluyorum başka gönüllerde, gitme zamanım geldiğinde edebimle kalkıp gidiyorum, kimseye ısrarcı olmuyorum sana ısrarcı olduğum gibi, kimseye yanmıyorum sana yandığım gibi, kimseye ölmedim sana öldüğüm gibi, kimi gözlere dikkat et,sana hayalini kurduğun yaşamı gösterir, unutma güzelim herkesin vitrini yüreğinde kine güzeldir, dışarıdan hoş gösterir,içi boş, sadece kişiliği asılı durur gözlerinin karşısında, ey yalnızlığına ağladığım cennet meleğim, bu gecelik ömrümün zamanı doldu, ne diyeceğimi de bilmiyorum ama, neyse cennet meleğim, seni yüreğime ısındırana emanet ediyorum, HOŞÇAKAL...#ŞAİRbaz |