KEKLİĞİM BALAM...
KEKLİĞİM BALAM...
Kara gözlü yiyenim,gönül eylemiş, Eniştem söyledi,ele aldım kalemim, Kızım aracı olsun diye ona söylemiş, Lafı bile olmaz,keyifli benim demim, İnşallah görüp,dayısı da onu öpermiş, Kazasız,belasız yarın yürüyor gemim... Melek huylu,fedakâr benzer anneye, Kol kanat germiş aileye,çeker sineye, Hayalleri var,bu güne,yarına,seneye, Hoş sohbetli,gülüşlü Kekliğim, balam... Yüreği tertemizdir,düşünemez hileler, Herkesi kendi gibi biliyor,ne bilsin eller, Bazı bazı kafasında,esip duruyor yeller, Neşesi,muhabbeti bol,Kekliğim balam... Rabbim vermiş evlattan,oğlu Tuna’yı, Onlara çok kıymet verir emmiyle,dayı, Bir araya getirmeye çalışıyor iki yakayı, Azimli,hürmetli ,mert Kekliğim balam... Tuğçe’si hık demiş düşmüş burnundan, İş güç belasıdır ,ayrı olmuş yurdundan, Nereye giderse,evlatları onun ardından, Güzel huylu,şerbetli gül Kekliğim balam... Ortancası yetenekli evlat olmuş Oğuz’u, Çocukları onun için yüce dağların buzu, Ama söz ailesi olunca,attırır dumanı,tozu, Bahçelerin,ayvası,narıdır Kekliğim balam... Yunus küçüğü kıymetli,koç gibi bir kuzu, Evlerinin,şanı,şöhretidir,o biberi ve tuzu, Alış verişi çok sever,hiç beğenmez ucuzu, Yavrularının azizi,hasreti Kekliğim balam... Sevmişler ve evlenmişler,Yücel balamla, Hasret,meşakkat çekmişler,zor ve gamla, Hakkı söyleyim,evlendi adam gibi adamla, Evinin de,vazgeçilmezidir,Kekliğim balam... Şeyhim;Derki dilerim, gülsün her zaman, Eksilmesin,ocakları da tütsün hep duman, Kötülüklerden uzak durup,iyilikler uman, Leylan Ablamın emaneti,Kekliğim balam... Nurettin GÜLBEY Saat : 22.41 27.07.2017 Yalova |