Dön Gel Sevgili
Böyle yarım mı kalacaktı sevgiler
Heba mı oldu dillenen yanık ezgiler Sevgi birbirini tamamlamak değilmiydi O zaman o tafran serzenişin kimeydi Hani kuşlar ağaçlar bizi söylerdi Onlardan yankılanan sesler bizi mest eylerdi Hani ne oldu sabahın o yanık nağmeleri Günün tatlı başlangıcı olur ilikletir di düğmeleri Sevgimiz bize has ve çok özeldi hani Çevrene kulağını tıkasaydın ne olurdu yani Gözlerin görmeyecekti lüzumsuz şeyleri Alıştıkça dert edinecektin gevezelerin hey heyleri Gel ey gönül etme eyleme Sevgiden başka söz söyleme Girme dikenli yollara bile bile Sen sadece ALLAH tan sevgi dile Sana hapsolmuş sevgiye bırak kendini Önüne duvar mı çekmişler sevgiyle aş bendini Yetsin artık bu kadar ayrılık Unut gitsin teferruat gayrılık Gel biz yolumuza bakalım Bakmayalım geriye gemileri yakalım Yoktur bize mutluluk sevgimizden gayrı Yakışmıyor bak olmuyor böyle ayrı ayrı Başka söz düşmüyor bu aşınmış dile Derdi tasayı onlar düşünsün bırak ele Düşünme daha koş hadi gel artık Gör bak kalbim olmuş yırtık pırtık Sevindirme ayaklandırma düşmanları Biz mutlu olalım onlar etsin amanları Son defa sesleniyorum mahsun Gül’e O da anlatsın derdimizi Bülbül’e Yetsin artık bu kadar çile Çiçekçi başladı süslemeye Düldül’e Unut geçmişi bırak kalsın bayat Tut ellerimden başlasın, yeni bir hayat |