SARIL...
Sarıl....
Ona rastladığımda, Yorgundu, Hüzün kokuyordu teni, Kanıyordu, yitik yılları! Islaktı, gözlerindeki aşklar. Dudakları açtı, Teni de... Yokoluşa yolculuktan dönüyordu, Sus, Konuşma, Anlatma, Sorma, Anla ve, sadece ’SARIL’ diyordu... İbrahim EROĞLU 2007 Yokoluşa yolculuktan dönenleri onarmak öyle zor ki........... onlara yapılacak en büyük iyilik,susmak ve sadece sarılmak.. |
Teni de...
Yokoluşa yolculuktan dönüyordu,
Sus,
Konuşma,
Anlatma,
Sorma,
Anla ve,
sadece ’SARIL’ diyordu...
teşekkür dost yüreğin hep sevgiyle kalsın evet sarıl ve sus sadece sarıl kutluyorum dost