Rüzgar
alıp başımı gitmek vardı da
geride bıraktıklarıma bakınca kıyamıyorum ne kendime ne de, "beni de götür" der gibi bakan simsiyah taşlara şimdi sevsen yaralarım geçer mi bilmem ama, sevme artık yaralarım, sana da yazık olur. sevilmekten bıkar mı insan bıkar... hani gönül bir kabe idi yıkar mı insan yıkar... canım yandıkca dua ediyorum ya korkma "amin" de bir resme aşık olmak vardı öyle sessizce duran kırmayan kırılmayan gece gündüz dolu dolu sevdiren saçak altında asılı çerçevesi simsiyah //kaç kurşun yedin, saydın mı ölüm sana bu kadar mı uzak// |