AY YALNIZ
Ay yalnızdır bu gece
Gözlerin büyür etrafında Dolaşır ayakları denizinde Kum sahilinde Medet umar tanesinden yengecim Işık tutar ona Gezindi kıyı boyunca Yavaş ve sakin deniz Kokusu sarhoş eder insanı yosunların Dalganın girdabına sığınır aşk sözcükleri Mehtabın hükmünü sarar sessizlik Sevişir karanlık ay ışığıyla yakamoz olur Aşk üşür zerrecikleri düşer bedenine Kıvrak dudakları bükülür denizin Hasreti düşer sulara Kayalıklara uzanır hüzünlü dalgalar Kabukları soyulur mehtabında Azad eder kendini yengeç Şimdi o da yalnızdır Mutlu gecesi ayın şafkı vurmuştur yüzüne Mırıldanır deniz Meltem rüzgarlarıyla Vedalaşırken bulutlar... Behçet Bük 2017/Eskişehir |