Her gece kaybolsakta hasretin avucunda
Karanlığa meşale yandırdık biz seninle
Vazgeçmedik bu aşkın ölüm olsa ucunda
Leyla ile Mecnûn’u andırdık biz seninle


Çaresiz kalsak bile umudun son deminde
Kavuşmaya söz verdik edilen her yeminde
Sevmelerin bir buse sanıldığı zeminde
Aşka kalıcı bir iz kondurduk biz seninle


Mutluluğa atılan her adımda geç kaldık
Sonunda hasretlikten fazlasıyla pay aldık
Kimi zaman üzüldük bazen hayale daldık
Bazen de kendimizi kandırdık biz seninle


Çoğu zaman birlikte kadere boyun büktük
Yılmadan aşk yoluna umut gülleri diktik
Yıprattık kendimizi fazlaca acı çektik
Dünyamızı tersine döndürdük biz seninle


Çok gördük yüze gülüp kuyumuzu kazanı
Sözde saf niyetiyle aramıza sızanı
Vuslata şahit kıldık yankılanan ezanı
İmkânsızı zirveden indirdik biz seninle


Sen hâlâ uzaktasın ve ben hep sana hasret
Ne mümkün yüreğimden seni edebilmek ret
Gel de artık temelli ömrüme sirayet et
Kaç zamanı acıyla sindirdik biz seninle

Murat Gökçe Karsî
14.07.2017