FELAKETİM OLURDUN AĞLARDIM
Kanama başlayınca aha şuramda
Siyah gözlerine bakardım Gözlerimden yaşlar sızardı En sıcağından , en masumundan Bir çeşme kanarında, haziran sabahında Veda bile etmeden giderken Felaketim olurdun , ağlardım Ne yağmur yağadı sicim sicim Ne ben çocuklar gibi ağlardım Kaçak güreşen gözlerin Deler geçerdi öksüz yüreğimi Kessen bir damla kanım akmazdı Son kelimeler, ah, son kelimeler Dizilirdi iplik gibi boğazıma Felaketim olurdun, ağlardım Ellerimi tut, gözlerimin ta içine bak Nasıl eriyorum bir mum gibi Yalnızlığında üşürüm, bilirsin İsteseydin, kör gururma Kurşunlar sıkardım Hangi sebebe sığınıp gidiyorsun Sen yiterken son dönemçete Dünya başıma göçerdi Felaketim olurdun, ağlardım |