Siyaset için yazılmıştır.

BİZİM KÖYÜN ÇALISI (318)

Mümbit yerde oturuyor.
Bizim köyün boş çalısı.
Onu bunu sorduruyor.
Arkasında var dayısı.

Tutarsızlık alameti.
Ezan der okur gameti.
Vardır sanır bir hikmeti.
Tükenmeye hep niyeti.

Yaprağı yok dalları var.
Bey’im sanan halleri var.
Konuşmayan dilleri var.
Gövdesi boş arka duvar.

Rüzgar gelir teğet geçer.
Okyanustan sular içer.
Şuna buna gönül açar.
Kanatsızdır göğe uçar.

Sanır her şey dünya onun.
Konya ile Hanya onun.
Avrupa ve Yanya onun.
Diyor sözüm olur kanun.

Kökü bile cansız kalmış.
Kupkuru bir göle dalmış.
Kötü düşüp kafa yarmış.
Yol yöntemi ona karmış.

Bu bir tufan afet değil.
Kiri çoktur saffet değil.
Birine git yine eğil.
Yaptığı suç gaflet değil.

Kurumaya örnek budur.
Çalı çırpı hep onundur.
Ağacı ise odundur.
Üstüne de tozu kondur.

Eritmiştir dağı buzu.
Yediğinde çoktur tuzu.
Teslim olmaya da razı.
Gidişi var kuzu kuzu.

Doğruluktan öte yolu.
Uzanır her yere dalı.
Arar sorar hep akılı.
İyi sanır böyle hali.

Atılır her işe sazan.
Nedeni var çoktur kızan.
İnsanlarda ara bozan.
Dil dal etmiş Zayi Ozan.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 10/07/2017 Pazartesi
Yayın : 11/07/2017 Salı
www.edebiyatdefteri.com/siir/1106215/