Sussun Keman
Ezberledim sesini rasttan, hüzzamdan.
Kurtuluş yok, sevda denilen ummandan. Kayıp gitme, yıldız gibi avuçlarımdan. Vuslatı çalsın keman, geldiğin zaman. Sevda ıtrı süzülsün bakışlarından. Varlığınla mest olsun, olduğun mekan. Yay gibi kaşlarını kıskansın keman. Sussun keman, bir sen konuştuğun zaman. Zambakların başı dönsün, hoş kokundan. Yoksun koyma beni, yâr yakışından. Gözlerinde eriyip sende kalayım. Sussun keman, yalnız sen gittiğin zaman. Ankara,03.05.2008 ibrahim KİLİK |
Üstadım diyorum çunkü her şiiriniz usta işi,hürmetle...