KISIK ATEŞTE ONBEŞ DAKİKA
Doslluklar içinde
Mutlu günlerim oldu. Gülüşler eskittim, Hayatın etteğine Yapıştığım günlerde. ... Eski resimlere hapis Şimdi o gülüşler. Sevdiklerim üzülmesin diye, Mutlu olsunlar diye, Mutsuzluğu seçtim. Hepsi bu. Hiç aramadığın için söyleyemedim. Bir daha hiç görmediğim için gözlerini, Gözlerimi dikip gözlerine, söyleyemedim Seni ne kadar sevdiğimi. Altı yanmış bir tencere gibi kalbim. Belki ihmal ocakta unutulmuş, Belki daha kıymetli işler arasında Önemini yitirdiği için. Ama unutulmuş... İçindeki de sevgin. Kaynatıp durduğum. Kısık ateşte on beş dakika değil, Bayağı bir beklemiş. Bekledikçe taşmış, Tadı falan da kaçmış, Ziyan olmuş yazık Dökülecek bir sevgi. Hepsi bu. |
güzeldi