Gurbet Ellerde…
Gurbeti çok kolay biliyorsun ama,
Hele bir de gurbeti yaşayana sor, Yalnızlık çökmedi desen de odama, Gurbete çıktığında içine düşer kor… Gurbete çıkınca zamanın zor geçer, Sevdikleri yanında yok ayrı yer içer, Geçmişe şöyle bakıp güzelliği seçer, Gurbette olanlar memleketim der… Yaban ellerde çok zor geçer zaman, O zaman dersin gurbet çook yaman, Şöyle İçine çeker zordur nefes alman, Gurbeti yaşayanlar der aman aman… ………………………………………… ………………………………………… Saatin tik tak sesi hoş gelse de kulağa, Zaman geçmez gözün dalar taa uzağa, Kimi zaman ise gözyaşın düşer yanağa, Gurbette alışır sessiz sessiz ağlamaya… İnsanoğlu gurbete çalışmak için gider, Yeri altından olsa da memleketim der, Memleketi hüzünlü hüzünlü seyreder, Gurbetten sevdiklerine selam eder… Bülbülü altından kafese koysalar bile, Memleketim sözü geliyor hemen dile, İnsanın eli uzanır memleketindeki zile, Gurbet kelimesi ağızdan çıkar hüzünle… ………………………………………… ………………………………………… Hiç aklından çıkmaz evdeki çocukların, Gözünün önünde aldığın oyuncakların, Şunlar gurbetten dönerken alacakların, Gurbet dönüşü iyice açılır kanatların… ………………………………………. ………………………………………. İple çeker memlekete döneceği günü, Bir anda unutur gurbete geldiği günü, Burada bırakacak geçmez dediği günü, Gurbet hüzünlü bir şekilde anar dünü… 08.07.2017 Hasan Kaya Eğitimci-Şair-Yazar |