Biz istanbul da buluşacaktık
Hiç olmadığımız yerde
Martı çığlıklarında seyre dalacaktık
Biz istanbulday dık
Sen bir martının kanadında suya dalıyor dun
Boğazda gemiler çığlık çığlığa
Ve ben
İstanbulday dım kız külesin de
Elimde bir incir sepeti
Sepetin içindeyse karanlıktı İstanbul
Binlerce yılın masalından uyandık
Seninle ben istanbulday dık
Orta köyde bir yerde
Taş duvarlara yaslıydı gövdemiz
Taş şehrin sefer tası binalarında
Tarihin gizeminde saklandık
İnsanlar taştanmıy dı yoksa
Yada binalar insanımı yansıtıyordu
Anlayamadık
İstanbuldaydık
Karanlık sokaklarında kadın naraları
Çocuklar sokak başlarında tinerden uyuşmuş
Bir o kadarda suçluydu arka caddeler
Yedi tepesinde doğurmuş
İstanbul un gizemini
Yedi yüz gizli her adımında günün
Maskeleri yüzünden sarkıyor tarihin
Her köşesinde İstanbul un
Sen ve ben İstanbul da buluşacaktık
Biz İstanbul daydık
Ve İstanbul bize çok uzaktı

NOGAYTŪRK