SEN, BEN VE AŞKDaha sen yok iken; ben ve aşk vardık. Bazen yaz, bazen kış, bazen bahardık. Sonra siz, aniden çıkageldiniz! Üçümüz sarıldık, semaya vardık. Benim yüreğinde yaramaz bebek; Göğsünün üstünde yalnız kelebek; Zor şeydir masalda sonuç beklemek; “Mümkün mü?” diyerek bilene sorduk. Sen gittin; aşk ile baş başa kaldık! Giden gelir diye hayale daldık! Aşk büyüdü, ben eridim, hal olduk! Umut tükendikçe biz karamsardık. Coşari, sevilmek sevmekse meram; Derdin çaresini kimlere soram Aklıma düştükçe kanadı yaram, Aşk ile, sabırla yarayı sardık. İbrahim COŞAR |