Budanmış yalnızlıkta, hesap vakti gelince
Sorgu meleklerine verilecek neyim var
Bilinmez yerden geldim, dönüşüm de oraya
Gönlümde inleten yâr, elimde bir meyim var

Kaderime endeksli, yeni değil efkârım
Sevdanın pazarında gam yüküne tüccarım
Sevilince şımarır, sevdiğim zaman varım
Kerem’in varisiyim, küllenmeyen soyum var

Umutların alayı, doğuştan kırk yamalı
Can dersen yıllar yılı, talanlarla yağmalı
Vurgunun sürgünüyüm, düşlerimin hamalı
Kirpiklerin ucunda, hasret demli çayım var

Sığınak limanıydı, garipler, sefillerin
Uğrak mekânı şimdi, destursuz tüm kulların
Düşmanından tınmayan, dost bildiği ellerin
Sarsmasıyla kırılan, gönül denen fayım var

Aldığım her nefeste, bahtıma kızıyorum
Hiçlikte mutluluğun resmini çiziyorum
Delibal’ım bu işte, tuhaflık seziyorum
Görmeyenler ne bilsin, görene her şeyim var

Celil ÇINKIR – DELİBAL
02 Temmuz 2017