Her insanın içinde aşkın bir tohumu var Sevmeye, sevilmeye bağlıdır yeşermesi Her insanın içinde umit denen mumu var Bir bakışa bağlıdır gözden ışık vermesi
Aşkla baktın da niye baktın diyen mi oldu Saatlerce otursam karşına cidden doymam Gönlü yaktın da niye yaktın diyen mi oldu Yanıp kül olsa sana vallahi gönül koymam
İnsan baldan usanır, pekmeze talim eder Tezatların çocuğu beşer denilen mahluk Hakiki aşkı bulmak yegane hayalim der Gün gelir sevgilisi olur ruhsuz dalkavuk
Gül isen kıymetini bil, çamurlara düşme Seni dalında seven kimse ona gül, solma Bülbülü bırakıp da, kargayla cilveleşme Sevdanın ortasında terk edilen sen olma
İnsan dengini bulur, ama geç kalır, kalma Herkesin hayatını çalan biri var, boş ver Hüznü bırak, kederi bırak, geçmişe dalma Hadi gel çay içelim kaynamıştır semaver
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÖNÜL KOYMAM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GÖNÜL KOYMAM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.