GEÇ KALDIN
Kırılmış zamanın fay hattında,
Önce ellerin vardı kurşundan ağır. Uzaklarda çöl rüzgarları pusulu, dumanlı, utangaç, sağır… Öfkemin zirvesindeydi ihanet İşte tam nefsimin darağacında Cellatlarımdan önce geldi bahar Bir fısltı cılızca: “Bekle daha da var!” Duvarlar, duvarlar beni boğar. Umursamadı, görmezden geldi sağ yanım Yılkının yelelerinden sağdım rüzgarlarını Sonra bir umut, güz yağmurlarında; Sırılsıklam, arsızca, çocukça ıslandım Erliğe sığmaz bilirim korkumdan arındım. Tutarsam ellerini çekerim sandım. Sahte, soluk, siyah beyaz, ateş gibi yazlardan Kullanılmış, artık sevdalara kandım Kasımın yirmi altısında yenden yandım Yeniden Harut’un rolünü çaldım Doğduğum günde yenden öldüm Toprağa düşen ilk kandım Sahipsiz gömülen ilk insandım. |
Kutlarım...
............................................Tebrik ederim, Selamlar.