KARANLIK BİR RESMİN NE SIYAHIYIM NE BEYAZI

Karanlık bir resmin tam ortasindayım
Ne siyahıyım ne beyazı
Kaybolmuş bir gecenin kuru ayazında
Bir var oluştayım bir yok oluşta

Yok benim bir evveliyatım,
Fiili gecmiş bir zamanda kaldı yaşanmışlığım

Siyah beyaz bir film gibi geçti hayatım
Mazide flu bir fotoğraf gibi seninle yillarım
Sahipsiz vakitlerde nedensiz kaçtı uykularım

Düşe kalka kalmadı hiç mecalim
Dibe vurur gelgitli düşlerim

Acının efsuni karanlığındayım
En yakın dostum dört duvara sıkısmış yalnızlığım
Ve Sakinin elinde tükettiğim yıllarım

Kalmadı tek tutunacak dalım
Neye inandıysam elimde kaldı yalnızlığım

Ben her gece acının elınde yağmalandim
Boş şişelerin hiçliğinde sabahladım
Kör bir kuytuda yıllandım
Sebepsiz zamanlardayım
Ne bugündeyim ne yarına sığacağım

Sinemde baki kalır vefalı acılarım
İçinde bomboş yıllarım

Bu aşka uymadı hiç hesabım
Yalnızların yalnızıyım
Dipsiz bir kuyunun faili meçhul zamanında
Boş bir yalandayım(Pınar Kızılırmak)