KARA TRENSeni ne çok özledim, bir bilsen, İçimde koca bir boşluk, bir sen, Gönlüm viran, terkedilmiş mahsen, Şu karşıda, boş vagonlara sor. Sevgin, o kadar çok birikti ki, Sırıl sıklam sevgi, aşk benimki, Ben şimdi ağlarım, gülemem ki, Dertten inleyen, şu raylara sor. Umutsuz beklerim işte gafil, Aşka büründüm ben, sensiz sefil, Yolda rüzgar eser, efil efil, Şu karşıdan süzülen, trene sor. İstasyon oldu, mekanım benim, Evim barkım, bura oldu yerim, İlla o yar, illa o yar derim, Karşıda duran, o memura sor. Kara tren, kaç gün oldu ayrılık, Dumanın tüter bacanda, alık, Bir an evvel, yarime ver salık, Didinip kaybolan dumana sor. İrfan anladı, boşuna bekler, Şahit olsun, şu lamba, direkler, Buna dayanır mı hiç yürekler ? Nöbet tutan, bekçi kardeşe sor. İrfan Yıldırım Çevik |
……………..…………………. Saygı ve Selamlar…