SON BULUŞMA
SON BULUŞMA
Biliyorum ki habersiz geleceksin bir gün bana kapımı çalmadan gireceksin benim yanıma gözlerim yorgun hasta halimle bakacak sana belki son gülüşüm olacak giderken mevlama Gözümün yaşına yaralı yüreğime bakmadan dünyamda hala benim içimde iken yaşadığım hazırlığım ümitlerim bir şey yanıma almadan ayrılığın zamanı veda edip buradan gideceğim Hasta yatağımda gelip baş ucumda dururken boncuk boncuk terler akıyordu yanağımdan bir hüzün çökmüştü yüreğimden düşünürken yolculuk başlamıştı yavaş yavaş bu diyardan Biraz bekle desem de emir aldım diyeceksin izin alamadan müsait misin diye sormadan nasıl ruhumu alıp bu alemden götüreceksin eş dost akraba arkadaşlar ile vedalaşmadan suçu benden bulma, noktayı koyan yaradan dünya bir fani idi misafir olduğunu biliyordun sayılı günler tükenip zaman gelip çatmadan her gün yaşlanıp gençliğinden tüketiyor dun Kimseye görünmeden sessizce yaklaşıyorsun fakat hatırlanmayan en çok görünende sensin emelim hayallerim gerçek olmadan geliyorsun aniden gelip ruhumu alıp de gidende sensin. ENVER ÖRSOĞLU.. |