ŞAİRİN GÖZYAŞIŞairin gözyaşı düşer toprağa Şiirler konuşur kalem utanır Günler dökülürken bir bir yaprağa Haline gülen tüm alem utanır Saf idi sulardan cemali aydı Göklerden usulca bir yıldız kaydı Geleni kadere rabbinden saydı Dilde düğümlenen kelam utanır İncinmiş gururu başında tacı İnceden gönüller duyar bir acı Özlemi içinde gezdi mihracı Yerini bulmayan ilam utanır Bir taht ki yıkılmaz gönüller saray Doğuyor gözünde hilalden bir ay Kraldı özünde meramımda say Gurbette kalışa sılam utanır Yetimdi duygular sustu kainat Etmişti yemini herşeye inat Takmıştı sırtına melekten kanat Azrail peşinde kalem utanır Hamit Karaca. 08.06.2017. 10:03 |
Kutlarım…
………………………… Saygı ve Selamlar…